YORGUNUM
kaybolmuş kentlerin
kalabalıkların içinden geliyor gibiyim serin bir rüzgar alnıma vuruyor her şeyi hatırlıyorum hızla giden bir aracın duvara çarpmaktan farksız ayrılık acısını yabancı diyarlara düşmüşüm bütün heyecanlarım kaybolmuş karlı bir ormanda terkedilmişim geçmişe bakmakla geçiyor yalnızlığım kumaş topu gibi açıldıkça açılıyor anılar ve hayat çok ağır geliyor... mustafa kaya |