BİR AVUÇ DÜŞLE BELKİ DE...
Başlangıcı miladi, finali sürgitlerde olan bir masal düşüyor bu gece dizelerime
Her bir satırbaşına ayan olan resmedilmeyen hayallerin utkusu aşikarane Yürek benden, kalem benden, yine bu gece düşüyorum saatlerin yelekenine Suskun bir feryadın izlerini taşıyorum giderken dönmemek üzere Vakitsizce.. Atıyorum tarihini bir köşeye Ne öznesi belli, ne yüklemi olmayacak sözlerimde Yıldızlar kayıyor enginlerde, ellerimde tutamadığım anılar Farkına vardığım heyecanımı alıyorsun sen istençle Hislerimin her bir zerresi sus duruşundayken hüzün kaplıyor benlğimi derinlerde Sense... Şimdi gidiyorum işte... Ölümün önsözüne yazılmış birkaç satırlık sözcükle Tüm sesli harfleri çiğnerken dudaklarım Baktığım aynalar sessizce seriliyor önüme Tüm coğrafyaları hiçe sayan hazan mevsiminde Bir avuç düşle belki de.... HAZAN |