SUSKULARIMIZDAN SUÇLUYUZ OYSA..
Unutulmuşluğa dair bir beste yayılıyordu çok uzaklara
Susmuş dudaklarda mühür adeta taş duvarlarda Gece ve opera Çözülmeyi bekleyen düğümlere amade yıldızları Belki de tek şahitti ayın şavkı Med cezirler, anafor Rüzgarlar ve nisan yağmurları Çok ıslatırdı yapraklarını Masalsı bir anlatımdı Sayfalar dolusu usul bir kalemin izleri Lakin küskündü kelebekler ezgisiz sözler duyduğundan beri Begonviller solgun, güller süklüm püklüm Aşiyanda bu kez hüzünkar öter kuşlar Aynı gün ve sabahın meltemine dönükken yüzleri Hiç dönmeyecek trenlere mendil sallayanların çaresizliği Gözler nemli Tek teselli Tarih tekerrürden ibaretti Ne sen o eski sendin oysa Ne de ben eski ben İnsanlar, sahte, kostümler gri Zaman , mekan bahaneydi Kimin vebali ani gidişler Kuru bir ifade bakışlar, sisli gülüşler Aylardan nisan Dargın kırlangıçlarda isyan Hala beyaz rengin Hala beklersin Ah papatya... Suskularımızdan suçluyuz oysa.. HAZAN |
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…