Rastlaştığımız zaman
Gözlerimden yaşlar akardı
Rüyadan uyandırırdı
Bir daha ağlardım

Eski bir mabet gibiyim
Her nefeste yıkılırım
Sende nefesimi kesersin
İkisinin de sonu ölüm

Fakat bir fark vardı
Bir ölümde sen vardın
Ölümü en güzel kılmıştın
Sen batan güneşin son ışığısın


İzlerdim seni köşelerden
Köşeler zindan oldu bana
Karanlık dehlizlerde suretini arardım
Ararken suretini, reyb kuyularına düştüm

Anlamamıştım ama ben bir Yusuf olmuştum
Gönlüme reybi düşürdün
Acemin korunu kalbime koydun
Yüreğimi dağladı

Son bir makta yazmak isterdim
Bir makber oldu
Cennetin kuşlarına can oldu
Benim gönlüm onlara kap oldu

Eski bir mabedin son duacısıyım
Eller açılmadıktan sonra Rahmetle
Ne eski ne yeni mabet fark etmez
Asıl olan teslim olmaktır


Nerede rastlaşırım seninle?
Anca rüyalarda rastlaşırdım seninle
Ondan ağlar uyanırdım
Uçar giderdin


Ağlardım ama içimden
Severdim ama derinden
Konuşurdum ama kalbimden
Seni çok severdim ama söylemezdim