Yarım Şiir
Yine düşlerle durulanıyoruz ,
bir kez daha kendimize bulanırken... Cüretkar bir karanlık, hayal çadırındayım, usulca çözüyorum korkularımın düğmesini, baş ucumda sağdıcım umutlarım, tek amacım fantastik bir yuva kurmak, aslında çok zordur acıları süzmek... Ne miskinler, çok miskinler meraksız aşklarım, hepsinin de kefaletlerini ödemiştim oysa. Ah... Çok dağınığım biliyorum, lakin toplanmam bir ölüm sürer, bırakın birleşmesin parçalar, nasıl olsa düş yolunu bulur, bilir nereye akacağını. Düşündükçe şişmanlıyor anımsadıklarım, umurumda değil ıskaladıklarım, bırakın bir kere de beni siz değil, ben gömeyim istediğim öyküye. İşte bir kez daha, sahtekarca ödeşiyorum kendimle, olan ve olmayan dudaklarla, olmasaydı hep böyle, yine dirilebilir miydim bir kez daha içimde... Ne güzel ki benden önce ruhum sarhoş oluyor... Ve ne olur bir şiiri yarım bıraksam, kim ölür en fazla? Oktay Coşar |
lakin toplanmam bir ölüm sürer,
bırakın birleşmesin parçalar,
nasıl olsa düş yolunu bulur,
bilir nereye akacağını................................ çok dağınık duran parçalar o kadar düzenlidir ki bazen , toparlamak istemezsin.
Ne güzel ki benden önce ruhum sarhoş oluyor...
Ve ne olur bir şiiri yarım bıraksam, kim ölür en fazla?
yarım kalan şiirlerde kimse ölmez (mi) acaba o da
ama
yarım kalan şiirde şair cançekişir hep