ŞEHİR YALNIZLIKTIR
Şehir yalnızlıktır
susuyorum cömert ışığında ayın suya yansıyan gecenin kirini düşünüyorum hüznünü taşıdığım yılları yakamozlarla yıkıyorum denizin kenarındaki taş söylesin sevgiye hasretimi ipek kanatları olmasa mehtabın avare ruhum tükenirdi bahtsızlığım mı? bu benim talihsizliğim mi? gecenin siyahı kadar yokuşlar bir ağ gibi şehrin damarlarında akıyorum secdeye inen başım hicab içinde cama vuran yağmura koşuyorum boynum bükük alnım üşüyor sevgileri demliyorum küllerimde zihnimi emanet ediyorum aynalara bir bulutun aksi düşüyor paramparça yüzüm kuru bir yaprak olmuşum gülleri çürüten bir kabus olmalı bağrımdaki dertler mecnun gezinen bir ruh taşıyorum dertlerimi neye assam iniltiler geliyor.. Mustafa kaya 23.04.2008 / Çengelköy |
küllerimde
zihnimi emanet ediyorum
aynalara
bir bulutun aksi düşüyor
paramparça yüzüm
kuru bir yaprak olmuşum
gülleri çürüten bir kabus
olmalı
bağrımdaki dertler
mecnun gezinen bir ruh taşıyorum
dertlerimi neye assam
iniltiler geliyor..
Tebrik ediyorum. Güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.