2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
972
Okunma
Birgün bir bahçeye on gül dikildi,
Hem de bahçenin en mütena köşelerine.
Can sularını verdi bahçivan, sonra çekildi.
Güller bir yarışa başladılar, açmak üzerine.
İlk baştaki gül, pembe bir çehreyle goncalandı.
Sevindi bahçivan, ona iltifatlar sundu.
Bunu görünce diğer güller kıskandı.
Kökleri, dallarından akan gözyaşları ile yundu.
En çok ağlayan gül, köşedeki minik güldü.
Öylesine ağladı ki yapraklarından kan damladı.
Ortadaki güllerden biri de pek üzüldü.
Fersiz gözyaşlarıyla içten içe ağladı.
Minik gül, goncasına kanının rengini verdi.
Kan kırmızı bir güzellikte açtı, mahzunca.
Ortadaki gülü ise sararttı derdi.
Başka bir güzel oldu, sarı olunca.
Bu üçgül açtılar, renkleri ayrı ayrı.
Herbiri bir duygunun timsali oldular.
Umut pembe, aşk kırmızı, ayrılık sarı.
Diğer yedi gül mü? Onlar, soldular.
Cevap Yaz