hayat, derme çatma bir hikaye yazarken
ayrı dudaklarda,
aynı aşka yol olan iki vuslat cümlesi.
kavuşmaya ayarlı iki yürek,
hırslanan bir özlem
ve
tek bir son.
seninle aydınlanan şehr-i İstanbul,
bir fiske umut tohumları ekerken yüreğin,
yüreğime;
yokluğunun yoksulluğuna cehennem bildim cancağızım
bir bülbü’le giderken gözlerim
dilinde bir şarkı olmayı diledim
içim,dışım sen iki gözüm şehr-i istanbul..........




yerinde..tadıyla..okmak keyifliydi...saygımla..kutladım...............

güzeldi şiir dost kalem tebrikler

"Ey içimin öksüz kalan yanı, Ey yüreğimin siyaha çalan laciverti, Ey lal duruşum, Hangi tümceyle seslenebilirim ki sana?
Hangi alfabe anlatabilir ki seni?

Neden diye başlayan kaç cümleye daha misafir olacağımı bilmeden kabullenememenin verdiği yıkık dökük bir ruh hali ile senden sensizliğinden kurtulmanın çözümlerini arıyorum. Anlamsız bir savaşın ortasında sana olan düşkünlüğünün zaafı ile esir alınmış bir yüreğin son feryatlarını boşluğa bırakıyorum yitik melodiler eşliğinde.

Sensizliğimde canım yanıyor.. Dünden çok yarından az. Hiç hissetmediğim bir şeyler oturuyor içimde esir alıyor gözlerimi bir kaç damla gözyaşı. Gözlerimi kapatıyorum sen oluyorsun hayallerimin baş köşesinde.. Gülümsemelerimin bile üzerine bir bulut çöküyor adeta.. Ne kadar uzak ta olsan o kadar yakınımdasın sen oysa."



saygımla