GİDEMİYORUM
Gitmelerin sırına eremedim
Hicreti hak adına belledim Ama senden gidemiyorum Kahverengi dünyama Maviyi öğreten canan Girdikçe rüyama Gidemiyorum Sebebine bakmadan Sana aitlık duygusuna Kapılan sözlerimi yakmadan Seni bir kalemde silemiyorum Nedensiz değil ki bir tanem Seni sevişim Sırf sicak tenıne Bir saniye daha fazla Gölglerde parlayan bedenını Bir büsecik kadar öpebilmek için Senden gidemiyorum Kafamdakı keşmekeşe kızıyorum Saçımı kırpsınlar istiyorum İçindeki seni görebilsinler Ve bir yüdüm su misali Seni bana versinler Umudunda esirim gidemiyorum Öyle tutsak edilmiş ruhum var ki Dünyanın tüm nimetlerinden Hatta senden Ve senın bana verbilecklerınden Kaçıp kurtulabiliyorken Senden gidemiyorum. Gölgesine aşk koyduğum yar Bak kelimeler nasılda ağlar Söyle beni kim anlar Senin tenine dokunsam Ruhummu yanar Ne senin olabiliyorum Ne de senden gidebiliyorum Yol ver biçare gönlüme Umut ateşinde yakma boşuna Zaten esir olmuş her sözüne Dizme yüreğini kurşuna Gir deme bana gidemiyorum... |