son tövbeSeni seyirediyorum; Gözüne düşen her lahza, İstanbul’ u gözlerimin, lakin; Meddah şenliği, günün üçüncü sayfası/ Sanmıyorum, hala geçiyor mu zaman!? Potkala sıkışmış dışı yosun satırlarda, Celladıma ’ KALEMİN KESKİN OLA ’ demeğe geliyorum, Kaldığı yerden yaşarım ömürü, o zaman.. fodlada pişti gölge cenki yoksulları, Hışırı çıktı çıkacak öncesiz eşgalin, Çekildikçe kumsalın, bakir suları.. Ve bir daha sürtünür duvarıma gün; Zayiatim kebir, asude poyraz pullandı yüreğin tenine, Şark, yer yüzüne indi saçlarından arşın, Yakın dur uzağıma; hasret vezni her mısra, Dipsi çığlığım imdat! Destur korkulara düşüyorum, Üşümece ladeslerden, hüda’ nın seyir defterine sığınıp; Nebi’ aşkına, sana, Kendimi son tövbeden, almağa geliyorum.. AŞKA ECEL FIRSATI karan |
Kardeşimin sayfasına yüreğimi bıraktım..
Susmasın kalemin Karan..