Savrulan Yapraklar
Daha dün gibi hatırımda;
sanki rüzgar esmişte dağılmış sarı yapraklar. Esen ne rüzgardı, dağılanlar ne de yapraklar. Bizdik dağılan bir hiç uğruna; ne gözyaşımıza baktılar, ne de sevda ile çarpan yüreğimize. Bir kanun gibiydi töre sormadılar bize bile. Sen kaydın gittin ellerimden, tutamadım ellerini kayan yıldızlar gibi yok oldun birden. Gözlerimi karanlık bir uçurumda açtım ben; ne sen vardın, ne de yüreğinin atışı. Şimdi nerelerdesin hiç bilemiyorum; sanki bunlar bir rüya idi ama ben uyanamıyorum. Biliyorum bir gün bu kötü savrulmalar bitecek. Bizden sonra hiçbir yaprak savrulmayacak; en güzel sevdalar töresizce yaşayacak. |
çok güzel dizeler..Beğeniyle okudum..
Dilerim bu anlamsız düşmanlıklar son bulsun..