ÖMRÜM-NEYLEYİM
Bir resimdir ömrüm deniz taşında
Ah şimdi vakitsiz yılmış neyleyim Bir candır ki özü gençlik yaşında Bir çiçektim erken solmuş neyleyim.. Can huzursuz yine taşar bendinden Bir zaman gelir ki geçer kendinden Yine tek şikayet etmez fendinden Gönül tasım dertle dolmuş neyleyim.. Teselli beklemez elin elinden Hasret çıkar yârin tatlı dilinden Saz da küser çalan gönül telinden Vuslatım da gurbet olmuş neyleyim... Karar müebbettir kader yazılmış Kimbilir hangi an mezar kazılmış Sayki içimde ki Necip Fâzıl’mış Mutluluk kısa bir yolmuş neyleyim... 18/O8/06 Hava KÖSEOĞLU |
Kutlarım.