Zamanlardır Yoksun/ Kül
Zamanlardır yoksun
Zamansızlaşmış zamanlardır... Ve ben İçimin en karanlık kuytularında Terk edilmiş bir Yusuf süretindeyim Yüreğimde ayaklanmış bir kavimler göçü... Ellerimde kan içinde yüreğim Kalbimden göz bebeklerime doğru sevinçlerimi terk ediyorum. Sonra Bir damla göz yaşımda Avuç içlerimdeki yaralı aminlere dökülüyorum. *** Zamanlardır yoksun Zamansızlaşmış zamanlardır. Ve ben Bir hazanın ortasındayım Hezarlarca parçalanmışlıklardayım Hezarlarca... Ve tüm kutsal sevgiler Sanki bir kıyamet öncesi sessizliğindeler Uğurlarında ölmüş çocuk yüzlü sevgililerini getirip bırakıyorlar bir bir kapılarıma Her yüzde seni arıyorum: Yoksun! Biliyorum Sonum ki bir Tekvir’e kayıp gidiyor Ve ben Sığındığım bir şahidi kaybediyorum Tanrımın karşısında! *** Zamanlardır Yoksun Zamansızlaşmış zamanlardır İfadelerine sığdıramadıkları için acımı Terkettiler beni utançlarından yeryüzünün tüm dilleri... Oysa yüzüm bir taşın toprağa kapanmış yanı gibiydi Göz dehlizlerimden kaç mevsim geçti Hepsi seni sordu Lâl olmuş dilimle anlattım seni. Ziyan olmuş bir acıyış bırakıp avuçlarıma Gittiler; bir deli olduğumu sanarak, suskunluklarına. Mem-u-Zin ağıtlarına ağlıyorum şimdi Her sevgili bir ihanet olup Bende terkediyor sanki sevgilisini... Her acı bende ağıt oluyor Damarlarımda zılgıtlaşan acılar Her yitirlişte ben kaybediyorum sesimi... *** Zamanlardır Yoksun Zamansızlaşmış zamanlardır Ve ben çığlıklarımı susuyorum çaresizce Dilsizim diye Anlamı çözülmemiş bir kitabe sanıyorlar beni Etrafımı kül rengi almış taşlarla çevirdiler Her yolcu bir parça yüreğinden umut bağladı bana Bir dilek ağacı bitirdim ben de kirpiklerimde Her yolcunun umuduna ağladım Belki gözyaşımdan tanırsın beni diye Ama hiç gelmedin sevgili... Dilsizliğimden anlayan yorgun bir rüzgar Zamansızlaşmış zamanlardan bir sabah Rüzgara savurduğunun saçının telini getirdi bana Bir tek saç teline sarıldım; ağladım, ağladım, ağladım... O da derdimden kül oldu sevgili! *** Zamanlardır Yoksun Zamansızlaşmış zamanlardır Ve ben anladım ki Her sevgi bir ateşe Her ateşse bir küle yazılmış sevgili Ve sen yoksun Senden geriye bense Dilini kaybetmiş Üzerinde zamanlar yanan Bir külüm sevgili.. *** 03.07.2003 16:30 Anamur! |
çok oldu okumayalı seni
affetmeyeceğim kendimi
"Bir dilek ağacı bitirdim ben de kirpiklerimde
Her yolcunun umuduna ağladım"
bir başkasın sen çocuk, şiirlerin de hep sen, hep şiir işte
...
tüm içtenliğimle beğenim sevgilerimle.