Ben senle büyürüm
Senle var olurum
Varlığını esirgeme benden
Ben sensiz bir hiç olurum
Bir hiçe dönerse ruhum
Yokluğunun ayazında
Yalnızlıktan ölürüm!..
 
Rüzgara emanet etme beni
Ben rüzgarın önünde
Fiske fiske toz olurum
Üzümsüz bir asmanın yaprağında
Bir damla çiğ olurum
Aşk deryasından uzaklaşırsam
Susuzluktan çöl olurum!..
 
Deryalar soğur, buz olur
Ben buzulların koynunda
Güneşe hasret gölge olurum
Düşlerim perdelenir
Güneş geç doğar
Ben karanlıkta korkudan ölürüm!..
 
Bu dünya yalan
Aldanma güler yüzüne
Yatsıya kadar taşır insanı
Her şeyi erteler, yarına bırakır ömrü
Yarınlar meçhule kalır
Meçhulde gündüz yok, gece çok
Soğuk bakar lambalar
Ben gölgede alaca olurum!..
 
Yüreğime acı ekme
Acıyla yaşıttır yalnızlıklar
Yalnız kalırsam çoğalır suskunluklar
Sonbahar olur, erken gelir ölüm
Ben sensizlikten ölürüm!..

Rukiye Çelik
ANKARA/17 Temmuz 2011