KARAGÜN
Elimde kanlı yazgısı gecenin
Gözlerim bağlı karanlıklarla Durmadan yürüyor mecalsiz bacaklarım Sanki varabilirmiş gibi yemyeşil uzaklara Yük oluyor gövdeme büyüyor asi başım. Sevdasını satıyor gelinliğe genç kızlar Pula sadık kendine değil fikir satıyor pazarlarda oğlanlar. Toprak gibi leş yiyor aş vermeden ağalar Kayalara tırmanmış Elinde güç olanlar. Aşağıda yangın var Çoluk çocuk hep yanmış. Zamanmış deniliyor yaraların ilacı Yaralar ki boğuyor cerahate celladı. Gönderilmiş uzağa bir bir düşünenler Örümceği düşürmüş ağına ışıltıyla gezinenler. Dindarlar ellerini ölülerle yıkıyor. Cüceler tahta bacak Yavaş yavaş uzuyor. Gölgesi düşmez olmuş adamların sokağa Güneşe balçık çalıp düşürmüşler tuzağa. Ayı keşfe gitmişte insanoğlu Göremeden ruhunu, Ayıramaz olmuş bellek Kara kurtla, koyunu. Elimde kanlı yazgısı gecenin Gözlerim bağlı karanlıklarla Durmadan yürüyor mecalsiz bacaklarım Sanki varabilirmiş gibi yemyeşil uzaklara |