uykumun derin vakti
hüzün ağacının dallarından koparılan
bir küfe kadar istiflediğim rüyalarım umut serçeleri bulutların koynunda aklımın çatısında güneş yargılamalarım ve özlem fırınında eritirken yüzünü unuttuğum sana ait her ne varsa şekillensin üstelik gözlerinin antresinde ayıkladım artık yaşamımın dil destesini ancak sağır aşkların sesinde yiten iki bedenin ten kokusu hey uykumun derin vakti tek cümlelik odalarımda bir gülümsemene saçılsın maksut yedi renk |