boğuluyorumyalnızım... bu fırtınanın ortasında derimi de soymuşsunuz üşüyorum işte. herşeyim; esaret günlerine köleyken, ben; bir telve tanesine bile tutunamazken, yalnızlığı perişanlıkla nasıl allyıp pulladınız bana. gidenleriniz yok mu sizin cam kırıklarında yürümediniz mi diyar diyar kaçmak isteyipte koltuğunuza çivilenmediniz mi neden o zaman neden bu yalnızlık sadece bana bir el, blr dokunuş, bir sıcaklık beklerken hayatımda neden bu en soğuk fırtınalar hep bana üşüyorum... derimi de soymuşsunuz bu fırtınanın ortasında, gücüm yok direnmeye tükeniyorum hey umut nefes ol ne olur boğuluyorum.... |