I.



ufuk çizgisine mandallanıyor etekleri gençten bir kadının


cızz ediyor içi pamuk ipi bakıyor evrensel dinmeyen bir merakla bir varmış bir yokmuş masal arası bağdaş kurmuş ufacık tefecik açılıyor verevinden çember yüzüstü küllenmiş ruhunda kallavi
-günaydın karagün –
gül sim-siyah çoğaldıkça tekilleşiyor
tek elleşiyor tini
tikel eciş bücüş her gün
yürek boyu sükut




II.


ufuk çizgisinde bir kadın gülümsüyor
oltasını salmış anılara

gramofon dudağından nihavent dökülüyor nihayet


“titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime”




III.


aşkperest bir nesildik;
öznesi taciz edilmiş kalıplara soktunuz bizi
inandıklarımızın sahte gölgesinde vurulduk kahpelere…
soluk alış verişinde maviler saçan sarı saçlı delikanlıyı tanıdım
hayatım senden sonra hiç aynı olmadı
bir yandan deştin bir yandan kan nakli yaptın ölmeyeyim diye

suyu ısırmak istiyorum suyu ısırmak istiyorum; zaman dursun diye!





IV.


ufuk çizgisinde flu bir kadın
gamzesi nerde

?







sabiha*)* küçüktüfekçi