Ne varsa senden kalan her şeyi çöpe attım,
Bütün hatıraları yaktım ve gidiyorum.
Sana olan sevdamı yıldızlara anlattım,
Son defa ay simana baktım ve gidiyorum.

Ellere güneş oldun, bana gelince battın,
Kendin sütten ak kaşık, suçu hep bana attın,
Bir gün yüzüme güldün, bir gün kaşların çattın,
Kaprisinden, nazından bıktım ve gidiyorum.

Etme diye yalvardım, anlatamadım sana,
Bir türlü sığamadık koskocaman cihana,
Mademki mecbur oldum ömür boyu hicrana,
Sığmadığım dünyandan çıktım ve gidiyorum.

Efsunlu bakışlara, yaşlara da inanmam,
Mahşer gününe kadar adını bile anmam,
Elveda dedim işte döneceğimi sanmam,
Gönül köprülerini yıktım ve gidiyorum.

Her sözün hançer gibi yüreğime saplandı,
Reva gördüğün ceza kaç türlü hesaplandı,
Aşkın, sevdan, hasretin hepsi birer plandı,
Dön halimi gör şimdi çöktüm ve gidiyorum.

Kolayı senin olsun, ben zor olanı seçtim,
Ayrılık şerbetini sen doldurdun, ben içtim,
Böyle dert çekmektense yaşamaktan vazgeçtim,
Son kurşunu beynime sıktım ve gidiyorum.

Fikret CENGİZ