Mavi ev
askerlik bitti, iş daha yeni,
evlen diyordu hep,anam ve babam. eniştem köye çağırdı beni, çekti ayarı,gösterdi ablam. bizde niyet yok,görmedim kusur, ışıl ışıldı,bakan gözleri.. çirkin diyemem,haksızlık olur, bulsam söylesem,kırmaz sözleri.. yanıma geldi,karar anında, babası söyler,duvaklar telli. mavi ev varmış,gölün yanında, oturun dedi,rızası belli. gönlü ısınmış,çok haber saldı, umut vermedim,dedim ablama.. belki de benli, rüyaya daldı, geçerken yoldan,gelir aklıma.. duydum ki birgün,evlenmiş gitmiş, diledim mutlu,yuvası olsun. ömür pek kısa,Rabbime ermiş, kimse istemez,çiçeği solsun.. ömrün baharı,vadesi dolmuş, aceb sebep mi,dertli gönülden. bizden anılar,artık kaybolmuş, gölün kenarı,o mavi evden… Tem.11 |
Göl kenarındaki o mavi ev, hayalleriniz ve de düşlerinizden sanırım hiç,ama hiç çıkmayacaktır...
Tebrikler ,sevgiyle esen kalınız efendim.