gök kendi aynasının kucaklarında uykuya dalınca ört üstümü ay karanlığıyla bulutlar dolanırken hoyratlığın kıskançlığına ürperten rüzgar değil yarım yamalak yargılar
o yüzden usulca bırakıyor rüyalar gözlerini boşluğa kuralsızca içe dönüyor her şey hüzün kokuyoruz ikimiz de
biliyorsun ki duygular zati muamma
sadece kendi gökyüzü aynasına gülümsüyor aşk. ben sensizliğin karanlığın elleri olduğuna kimseleri inandıramıyorum kal biraz
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kal biraz şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kal biraz şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tebrikler