YILLARDIR
Yaşadığım mahşerde yalnızlığa düşmüşüm
Ben kendime kendimi soruyorum yıllardır Bana dostça uzanan ellere üşüşmüşüm Ben kendimden kendime varıyorum yıllardır Bilmediğini bilmek erdemdir derdi usta Önüme marifeti gizliden serdi usta Gün geldi alkışladı, gün geldi yerdi usta Kendim için kendimi yoruyorum yıllardır Yaşam bizi eskitti karmaşık metropol da Ne ayakta derman var ne de güç kaldı kolda Ömür kadar sunulan hayat denilen yolda Bıkmadan usanmadan yürüyorum yıllardır Hep manayı aradım sevgi sözlüklerinde Kayboldum yuvarlandım dünya düzlüklerinde Alaca karanlığın pembe gözlüklerinde Ben kendimde kendimi görüyorum yılladır Bırakıp gitti bir gün bırakmam diyen suna Sebepsiz terk edilmek gitmiyor mu zoruna İçimi talan eden bir fırtına uğruna Ben kendimle kendimi geriyorum yıllardır Hangi bilinmez liman hesaplandı rotada Gönülden yüklediğin kaç hüzün var notada Hoşgörü üretilen gönül denen potada İyi ile kötüyü karıyorum yıllardır Gördüğüm her güzellik gönlümde göze geldi Hasret yangınlarında umutlar dize geldi Duygular kabardıkça damlalar söze geldi Sözcüklerden gülleri deriyorum yıllardır Yıkılıyor zamanla aklın ihataları Yarına tecrübedir bu günün hataları Her bitiş indirirken kalbe falçataları Kendimi taştan taşa vuruyorum yıllardır Bilmem eren oldu mu erilmez muradına Ne kaleler yıkıldı kırılmaz inadına Coşari’yi zamanla şair yapmak adına Ben kendimde kendimi arıyorum yıllardır 18.06.2011/Samsun İbrahim COŞAR |
Kayboldum yuvarlandım dünya düzlüklerinde
Alaca karanlığın pembe gözlüklerinde
Ben kendimde kendimi görüyorum yılladır
**************************************************
Harika yazıyorsunuz Sayın Çoşar..
Ne denir?. Çok takdirlerimle, kutluyorum usta kaleminizi..