ZAMAN YANGINIYeniden doğmak için ruhunda yangın çıkar Çıkar ki senden geri kalanlarda yanmasın Hayat azgın canavar sindikçe yere yıkar Yeter ki seni mazlum seni zayıf sanmasın Aklın takılmış yine şuursuz dalgalara Sinirli kırmızılık bardağından taşıyor Gece düştü denize ortalık zindan kara Kara yelkenlilerde zebani dolaşıyor Mantarlı şişede gör suya karşı durmayı Yeter ki içindeki umut harap olmasın Battıkça öğreniyor insan dibe vurmayı Yeter ki o şişenin içi şarap olmasın Sanma sadece ölüm çaresizliğe çare Yılan gibi kederi üstünden çıkar artık Kalma fırtınalarda kuşlar gibi biçare Bundan sonra yüreğin sana Zülfikar artık Yeniden doğmak için suda bir yangın çıkar Bu zaman yangınını savur Karadeniz’e Coşari’yi korkuttu sendeki deli efkâr Küllerinden doğuver vakur Karadeniz’e 19.06.2011/Samsun İbrahim COŞAR |