SİMİTÇİ MEMO
’ Bursa’da bir üst geçidin çökmesi sonucu hayatını kaybeden simitçi çocuğun anısına .Geleceği elinden alınan tüm çocuklara.’
Bu parklar tanır onu bu kuşlar bu ağaçlar incecik sesini titreyen bedenini her sabah seherinde geçer tozlu yollardan sonbahar yağmurunda kışın kar soğuğunda Bir tablası vardı, başının üzerinde Bir de sahip olduğu kısacık türküsü Parklarda, sokaklarda Okullar önlerinde Türküsünü söyleyip Simitleri satardı En büyük hayali Bisiklete binmekti Diğer tüm çocuklarla okullara gitmekti Memo birgün dönmedi Simitleri bitmedi Dokuz yıllık ömründe Bisiklete binmedi.. Bak! Sesleri geliyor satıcı çocukların Yüzlerinde derinden bir hüznü var onların Hava yine soğudu Bedenleri titriyor Toprağın derininde Memo türkü söylüyor... |
ders arası muhabbetlerde bi elinde çayıyla yüzündeki gülümsemesiyle hep özel bi yeri olmuştu onun diğer hocaların yanında..bi de yakınlarda gitarı varsa eğer,hocamızın da canı çekerse,değmeyin keyfimize..
"simitçi memo"nun ezgiye dönüşmüş halini dinleme şansına da sahip olduk, şanslı çocuklardık nitekim böyle kocaman yürekli bi hocamız olduğu için..
hep sevgiyle kalın hocam,sizi çok seviyoruz
çobançeşme lisesinin ilk11-TM-B'sinin ilk mezun kızları :)