Eylül Gönderdim Sana..
Eylül gönderdim sana
Aşkla karıştırıp Umut doldurdum heybesine Yılları yükleyip sırtına Nasıl gittiysen Eylül’de Yollarda bıraktığın gözlerime Gözlerinden doğurup güneşi Artık güleceksin Artık geleceksin diye.. Eylül takıldı canıma Gelmezsen öleceğim Gözlerimde renkler kör Siyahi şafaklarda Yalnız mavi dilendiğim Sabrımı sınayan tufan Ellerini titretti Nuh’un Yedi cihan sallandı İnsafına düştüm Düşüme dişlerini geçiren gecenin Ah en çok Eylül’de öldüm Öleceğim gelmezsen Gelmezsen öleceğim Netameli aylardan Şubat’ı seçeceğim.. En çok Eylül’e yakışır Gözü açık giden güvercin ağıtları Ah yine yazıklar oluyor Hayatın bizzat kendisine Çemberinde kuduran cinayet Herekol’un yüreğinde bir sancı De haydi dedin De haydi Zamanı şakağında patlattı.! Bu son Eylül Gelmezsen Umuduyla umutsuz kalıp Kendini boğacak Pandora Gideni beklemeyi bilenin Güvercin çığlığından Kan düşecek çatısına Gelmezsen öleceğim diyorum Haydi Kırmızıyı iklimsiz kıl Gözlerinden doğur güneşi Hemen şimdi Mavi olsun bütün gözlerin giyindiği.. |