Bir nevi kadere isyan bildirisi
ben senden sevgi istemedim sevdiğim
aynı yolda yürüyelim istedim sadece ama senin hayatın da başkaymış benden yolların da kime sorduysam kalbine giden yolu gösteremediler belki beni beğenmediler yakıştıramadılar yanına ki doğrudur iğretidir varlığım senin yaşın da müsait istediğini almaya gönlün de ben hep "müsait bir yerde ineyim" sendromunu yaşadım ne verdim ne de bekledim senden belkide dudağımdan damlayan bu aşklaşma saçmalığı sana yaklaşma çabasındandı kim bilir dedim ya sen müsaitsin istediğini sevmeye gönlün bu şehrin en nezih semtidir zaten bense hep dışlanan lokantaları sadece buğulu camından seyredebilen oradaki yemekleri hayal ederek simit yiyen -yanına bir ayran bulabilmişsem ne ala- esmer çirkin kötü utangaç bir çocuk sen müsaitsin arkadaşlarınla gezip eğlenmeye yalnızlık belası hiç uğramaz semtine bense tek yoldaşım tek dostum içimle kavga ederek yürürüm hep kenar mahallelerde |