yüreğimin batık gemileri
bazen bir uğultu olur
kaldıramazsın gündelik ağırlıkları ve o gün canın nefes almak bile istemez bir hikaye duyarsın bazı bundan 70 sene önce bir gemi batar Karadeniz’de seni alır batırır beni bırakır kıyıda çok meraklandıysan git adını sor Romanya’da belki tutuşur diye bırakdığımız eller ne olur gocunma yak bir kibrit daha dalgalar aynı anda farklı kıyılara nasıl vuruyorsa işte öyle dağıtıyorum kalbimin her hücresini kıyılarına ama yine de meraklanma eninde sonunda gün yüzüne çıkarsın yüreğine gömdüğün bütün batıklarınla |