gül çocuğum 1
ey benim çocukluğu çalınmış çocuğum
hangi yabancı gecede çaldılar seni. acılarım çalınır ay ısığında bir sen bilirsin hayat yolculuğun da gülüşümüde çalamazlar ya benim güneşim gözlerim di güneşimi de batıramazlar ya.. ey benim oyuncakları kırılmış çocukluğum en sinirli halimde ki masumluğum hangi girdapta buldular beni tenim kararırken güneş ışığın da bir ben sarılırım yalnızlığıma kendi ellerimle boğarım kendimi bir bana hediye ederim ay ışığını.. ey benim gül yanaklı çocuğum bir kendime var hayat borcum bir tek kendime son yolculuğum bir yaradana bükülür boynum sevip sarmaksa hayat zaman dedigin benim kolum sen hep gül çocukluğum bırak hayat başkasına kalsın... |