susmak ibadet oluyor
çatlaklar var dı yüreğimde
gözümün perdeleri solmuştu belki rutubetliydi tenim havası soğuk ama gül e boyanıyordu sabahlarım sen varsın cünkü kırmızıydı her yer anlatılmaya ve beklemeye değer uğruna yıldızlar koymaya değer.. hala gülümseten çocuksun bende ben küçük bir adam kocaman yüküyle ben ki geceyi inkar eden sabaha uyanan ellerim çok kana bulanmıştı ama parmak izim bulunamamıştı kanım hiç kirlenmedi sahte ellerle.. senden uzak zaman aynı işlemiyor nefesinin karışamadığı dudaklarımdan ağlıyorum şimdi bu koca şehir yıkılmaya başlıyor birden bire yeni duvarlar örüyor hayat bana ben öylece oturup izliyorum.. var olduğum sürece susmak bir ibadet oldu artık anlamı anlamsızlığında gizli hikaye batık... |