Rüzgârı İçtim Kuzeyindenbeni bana bırak ferzin kalbine şer düşürmek istemiyorum kendimi bir yayın ucuna astım yanım yönüm belli değil şaşkın bir yarasa gibi karanlıkları yarıyor saplanacağım bir buğday tanesinde medar arıyorum ne resimlerime dalsın gözlerin ne de yalan dolan dolu şiirlerime düşün ki kaderime değdi geçti kaderin hatırlıyorum da ferzin yoksuldu çocukken büyüttüğüm hayallerim ama barış gönder aşk bayraktı tazelendiğim her sabahın yükseğinde alın terim süt kokardı o zamanlar ellerim şiir bu yüzden mi bilmiyorum ferzin parmak izlerim hala dipdiri durur karadenizin hırçın renkli mavisinde ve bir gün rüzgârı içtim en kuzeyinden içimdeki çocuk doydu zemheriden o kadar pusularında yattım ki huzurun sabrım silahımdı lacivert akşamlar sığınağım kırık ayna parçaları gibi çoğaldıkça kendime bin yerden baktım günâhlarımdan yıkandıkça nehirler siyaha boyandı açık bıraktığım kapılardan sızdı içime poyraz beni bana bırak ferzin hayata yanan bir tek kandilim kalmadı Faruk Civelek |
harika bir yorum
güzel bir fon
şkeil bir seslendirme
yani mükemmel bir eserherşeyi ile
tebrkler