AĞLAMA ANNE
Ağlama anne!!!
Sen ağladıkça içimdeki sancı şaha kalkıyor Zaten çok ağır sevmenin yükü Birde sen yaralama kızını Yarin gidişine yaralı yüreği birde sen kanatma yalvarırım… Ağlama anne!!! Bak zaten ölüyor düşlerim Ellerimden bir bir düşüp kırılıyor sevmelerim [zaten sevmelere yaralı,düşlere çaresiz yüreğim] Ne zaman bahçemde yeni yeşeren bir gül görsem Umut kapıları açılıyor sanıyorum Oysa o gülde solmak için büyüyor Ağlama anne!!! Uyandırma fırtınalarımı Dağlarım sisli anne Kardelenlerim küskün… [bana asıl mücadeleyi öğreten dağlarım suskun] Ağlama anne!!! Limanımı terk etmenin acısına bürünmüş yüreğim Beyaz rengini görmeye çalışan bütün körelmiş mutluluklar Siyaha alışıp çağırdılar hüzünlerimi… Ve uyandı fırtınalarım ölüm uykusundan Şimdi en önce yıkıp geçtiği yer düşlerim… [siyaha bulanmış bütün aşk sancılarım;yüreğimin korkulu rüyası] Ağlama anne!!! Sen ağladıkça çoğalıyor can kırıklarım… Ve her bir gözyaşına bir umudum ölüyor anne Bir ceset daha ekleniyor düşler mezarlığıma… |
tebrikler selamlar.