mükerrer pencereler takılıyor gözlerime
vınlayarak kaçan rüzgar nefesime dar ediyor uykuyu
saysam saymaya değmeyecek ışıklı evler
fikrimin sahnesinde çiftetelli dönüyor çakırkeyif hüzmeler
sımsıcak ellerin gibi gözyaşlarımın kuytusu...


"pervane" diyorum kendime haksız da değilim "divane"
şehirler akıyor gecenin üçünden gönlümün içine
yol yol izler bırakıyor saçımın teli silüetimin üzerine
sihirli kürenin içi dışı ben gibi kainat seyirde
soluklanıyor canımda camın buğusu...


şarkı mırıldansam hani efkarlı şöyle buruk
eşikte bırakılmış bebeler gibi savruk
"çok yorgunum
beni bekleme kaptan"

kılı kırk yarmak böyle olsa gerek iğneleniyor zihnim
hüzzam gelincikler doluşmuş mağrur kirpiklerim
kim bilir belki kaçıyorum kendimden
belki de kovaladığım... kendimim!
dilimde ezgisi aşkın gecenin avuntusu...


bir yolculuk ki arsız ve mağlûp
ortancalar biriktirmiş mevsimlerin zekâtı
dönenler de ağlar mı ey kırlangıç?
dağılır mı gün doğunca eflatun pusu?





ndr....20/06/2011