Anlamsız Şiir (S-O-N-A-Y)
dudakların titriyor
konuşulmaması gerekeni konuşmazken ve gururun yara alıyor sevilemezi sevmezken peki söyle be güzel gözlüm neden hep ben kahroluyorum ve giderek kafayı yerken kendimce büyüyor ama rüyalı gerçeklerimde küçülüyor küçülüyorum gözlerin gerçeği söylüyor dudakların sevmediğini söylerken ellerini tutmak istiyorum kokun karnıma saplandığında her şeye rağmen kendimden geçiyorum peki söyle be ipek tenlim neden hep ben içiyorum ve kendimden bile gizlediğim sarhoşluklarımda hem gülüyor hem de ağlıyorum inanmıyorum cunilingus arzulamadığına içim acıyor kalbim tekliyor ama bil ki ve sakın öğrenmeye kalkışma sana olan nefret dolu aşkım her şeyden düşük tuttuğum hatta en çok önemsediğim gurursuzluğumu bile aşıyor |