-Başlıksız-
önce izini kaybettim
sonra kulaklarımdaki sessizliğini adımlarımı sayar oldum yürürken ve kalp atışlarımı sızmaya yakın hüzünün de tadı kalmadı bugünlerde bana acımaya kalkışma sakın baktım gölgen bükülmüş alt dudağını dişliyorsun korkakça kendimi sorgular oldum düşünemezken ve sevgimi nefrete yakın acının da tadı kalmadı bugünlerde beni avutmaya çalışma sakın inandım ki boş yere düşünüyorum gurur denilen soylu işkenceyi en dahiyane en aptal ve en kaçık felsefeyi ölüme yakın anıların da tadı kalmadı bugünlerde dün için ağlamamı bekleme sakın umdum ki çıkıp gelmeyesin istenmeden ama kırmızı halılar üstünde bana rağmen benden apayrı ve iflas etmiş iğrenç bir güzelliğe yakın kaçmanın da tadı kalmadı bugünlerde yarını sevmeme kanma sakın sandım kendini hırpalıyorsun isteyerek ama amaçsızca umursamaz oldum hayallerimi bile ve rüyalarımı yalanlara yakın sövmenin de tadı kalmadı bugünlerde benden gitmeyi düşünme sakın anladım ki yerinde sayıyorsun kaybolmadan ama kahrolarak aramaz oldum beyoğlu gecelerini sana uzak uzaklığa yakın sevişmenin de tadı kalmadı bugünlerde seni unutmamı isteme sakın |