Tamamlanmamış yarınlara mutluluk ektim dudak kenarlarımaYolunu kaybetmiş kağıt gemiler, Sahipsiz kaldırımlarda yuvarlanan misketti gözlerim Tarihin tozlu raflarında alıntı yapılmış bir sayfaya düşerken hisseme Dipnotlaşır yüreğim, Kalemim darmadağın Ucu,sonu olmayan bir mavilikte kaybettim yetim düşlerimi Meryem’in elleriyle saldım bendeki seni Avuç içlerinde açan sevda çiçekleri özlem yangınıyla yandı, Yakıldı Fizan’ı mesken biler ruhun İçim sende kal derken dudaklarım soğuk bir gidişe sürükleniyor Mevzi sen İçinde ekin boylarında bir serçenin ölmesini geçirirken Melek varlık sayfasına Sustum, Sustu sen kadar Dar-ı acunu iki yakaya bölen İsa’nın ellerinde Bir yanım sana ırak Bir yanda sana yanıp, yanmakta........ Ben ki her rüzîgarda misk-i amber kokunu aradım,taradım.. Her kapı çalışında ben sende kök alıyordum Sen,hayatın tek anlamlı cümlesin cancağızım Öyle büyüksün ki içimde Hicran katlettikçe ben sende doğuyordum Taa sol yanında en ücra alyuvarında............. Kıblegâh’ım dönülmeyecek mevzilerde durdu Hacer’in zemzemi arayışı Suhely yıldızına çevirdim kirli yüzümü Omuzlarımda dağıldı yokluğunun ince telli saçları İçimdeki yoksulluğunu tarumar eylliyor Kalemin renkleri gökkuşağıyla körebe oynadı gecenin en dar vaktinde Sokaklar ıssız İn/cin top oynarken sahilde Üryan kaldı, dudaklarımın arasındaki sır acunun lügatında Şehr-i İstanbul’un gölgelerinin izinden gidiyorum Ellerim Marmara kadar açık kaldı Dudağımdaki adın koyu bir âşk İçimde ise özlenen hep sen Gece, yüreğimi giyinmeye ramak kala Azrail ecel tohumları atıyor kiremit tarlalarına Hayata yeniden doğmak külleri(n)mde........ Gözlerinde taze bir gül olmak Koncalaşmaya niyetlenirken ruhu bir bebek misali emeklemek maviliğinde Düşüp, yaralanmak defalarca sonra da Tekrar sende ayaklanmak Yürümek sen kokan İstiklâl Caddesinde Maviliğinde izlemek Marmara’yı çıplaklığıyla her gece Ecel yanı başın(m)dayken zifiri karanlıkta vuslat hazzını bulanmak Şems ’merhaba’derken şehr-i İstanbul’a Bir büyük boy gelen hicranın ablukasından sıyrılmaktı Seni sevmenin en güzel yanıyla birlikte can sızım Her sokak bana yabancılaşırken kentte Ben, sen oluyordum yavaş yavaş.... Akrep ve yelkovan maske bolosundayken gece on iki de Kendini kandırmaya yeğleyen hicran Toprağın altında kökleri saklı kalan bir gövde oluyor en kısır zaman diliminde Sana sen kadar yakın Sana ben kadar uzak Mescid-i Haramdaydı dua dua azizliğin ey yâr Sen, Yusuf’un kuyularında abdu’l bâki iken Ben Züleyha yüreğimle Kays oldum Çölün can alıcılığını anayurt edinirken Çaresizimliğimden feryad-i figan etmedim cancağızım Sensizlik,yalınayak gezindiğin gece karası gözlerini Cennet bildi Susma orucuna niyetlenmişse de kalemim Ağzı çaputla kapatılmış morg sessizliğime Hayat veren sende nasıl vazgeçebilirim iki gözüm Ey senli cümlelerimin baş kahramanı Derin kuyularındayım çıkar, beni Al, sarıp sarmala avucunda açan sevda çiçekleriyle Köklerini sana dayanmış Meyvesi bende açan Hüsnüyusuf kokunla beni azmettir Yalnızlık abidesi kurulan göğüs kafesinde Kurtar b(s)eni. Mevzi pusarık olsa da yarınlara sardım, sarmaladım hayatım(n)ı sol yanıma.. Yokluğunun yoksulluğu çarpsa da ben sende kaldım Anemas zindanında tutuklu kalan yüreğim Meğer sende tutuklu kalakalmış canözüm Gece karası gözlerinde özlem ateşi Sen,ben ve biz S(b)ensizlikte hangi şarkı avutur beni ey yâr? Kendimden çıkıp sana katılmışken yalın halimle İkimiz..... Dinmek bilmeyen özlem yanıkları dağlasada yürek dudaklarıma Vazgeçilmezimsin Bir dua sığlığında Aynı safta adım atan iki âşık’ız Yolumuz uzun olsa ne çıkar cancağıızım Son durağım vuslat Yerim sen Bendeniz’e deva sensin Zifiri çalan gözlerin ab-ı hayat olurken Beyaz duvaklı kağıda dua bereketiyle düşüyorsun Düşsüzlüğümün tam ortasına. Hiçliğimin cenazesini kılarken İmam Bendeki benden çoktan vazgeçmişken Tutabildiğim tek dalsın gül-ü nârâda Bilmez misin ey yâr Bu yürek seninle varolma orucundayken Hangi suya zemzem diye içeyim kana kana cancağızım Ben sana hayat demişken Tamamlanmamış yarınlara mutluluk ektim dudak kenarlarıma Biz ki omuzlarımıza sırtlanmışken hicran ne yapar ki Senli cümlelerim vuslata ipotekli Öznesi sen,yüklemi ben Hayat mahkemesinde Faali meçhul cinayetlerin iki sanık’ız Hicrana hüküm verilse de er yada geç bitecek acılar Deli dolu iki âşık’ız seninle ey Şehr-i İstanbul Unutma iki gözüm! Gönlümün sultanısın ölüm fermanını yazma cancağızım Seninle herşeye varım ben Zamana razıyken Sensiz, sessizlik celladın ıslığını çalarak gelmesin Şems’imsin var gel ışığından mahrum eylemeyesin beni cancağızım gordion 27/06/2011 |
Faali meçhul cinayetlerin iki sanık’ız
Hicrana hüküm verilse de er yada geç bitecek acılar
Deli dolu iki âşık’ız seninle ey Şehr-i İstanbul
Unutma iki gözüm!
Gönlümün sultanısın ölüm fermanını yazma cancağızım
Seninle herşeye varım ben
Zamana razıyken
Sensiz, sessizlik celladın ıslığını çalarak gelmesin
Şems’imsin var gel ışığından mahrum eylemeyesin beni cancağızım
gordion
O KAĞIT GEMİLER GÜN GELİR,ÇOK İŞE YARARLAR KORKMA.
TEBRİKLER GÜZEL ŞİİR İÇİN