KIRMIZIYLA DOĞAN BİR AŞK
KIRMIZIYLA DOĞAN BİR AŞK
Sönüyor, kapanıyor perdeler… İyiler son perdeyle gidiyor, ben ise kötülerle kalıyorum Ve halen son perde de onlarlayım Ne olur sus yüreğim Şimdi her gece yaptığını tekrarla ve sadece susmakla kal Bak, daha doğmamış olan güneşle konuş… Biliyorum güneşimin pencereme doğacağı anı Biliyorum ıssızlığa çekilip, Sadece onunla dinleneceğimi Ve artık biliyorum bu doğmayan kendimi Diyeceğim ki ona; Yemyeşil, yüreğimin sana diktiği aşk tohumları Yeşerdikçe büyüyor, büyüdükçe aşk oluyor yurdum Aşk oluyor cihanım… Siyahla gelen, pembeyle buluşup kırmızıyla doğan bir aşktı Sana duyduğum ve utanıp da söyleyemediğim Ama sadece söylüyorum Senin olmadığın bir boşluğa… SEFA ÇELİKÖRS |