TAM SEKİZ AY
TAM SEKİZ AY
Tam sekiz ay olmuş… Kalbime yeni doğmuş bebek gibi girip, Beni doyurduktan sonra, Açlığa mahkûm ettiğin sekiz ay… Ağaç gibiyim… Kollarımda senin susuzluğun var Kuruyor artık bedenim Çünkü senin güneşinden de mahrumum Karanlıkta, siyahlarla cihat ediyor Tekrar onların oluyorum… Meğer tam sekiz ay olmuş Senin deniz gözlerinden ayrılıp, Hüzünle boğuştuğum Tam sekiz ay… Yeter diyorum eğer duyuyorsan beni… Ne olur al ve git şu hayalini… İstemiyorum artık çocukluğuma dönüp, Tekrar mavi denize girmeyi… Şimdi bırak kolumu diyorum Ne olur bırak, bırak ki Çıktığım bu çınar ağacından düşüp, Öldüğünü kabulleneyim artık Ey sevgilim… SEFA ÇELİKÖRS |