çaresiz...
Sana söylemek istediğim,
O kadar çok şey var ki, Anlatmaya kelimeler bulamıyorum, Avazım çıktığı kadar haykırmak, Tüm dünyaya duyurmak istiyorum, Ama sesim çıkmıyor, Konuşamıyorum… İçimde fırtınalar kopuyor, Rüzgarda savrulan, Kurumuş bir yaprak gibi yüreğim, Soğuklarda üşümüş bir kuş gibi, Sığınacak bir dal arıyor… Kendimi, öyle çaresiz hissediyorum ki, Sanki, Etrafı ateşle çevrilmiş akrep misali… Beni hayata bağlayan, O sevgin olmasa, Bilmem, Bu hayat nasıl yaşanırdı acaba? Sen, Bazen beni savuran bir rüzgar, Bazen sığınacak bir dalım, Bazen de etrafımı saran ateş oluyorsun. Ama ben her şeye rağmen, Seninle olmak, Bana uzattığın kadehteki hayatı, Acısıyla, Tatlısıyla, Ellerinden yudumlamak istiyorum… ertan kalay 25.06.2011 - k.k.t.c. |