Oturdum denize doğru,
Seyrettim günbatımını,
Güneşin kızıllığı,
Saçların gibi.
Denizin durgunluğu,
İpek tenin gibi.
Ortam yumuşacık,
Tıpkı senin yüreğin gibi…
Seni seyretmek,
İşte bu kadar güzel bitanem,
Sana dokunmak,
Seni sarıp sarmalamak,
İpek tenini öpüp koklamak…
Sen benim denizim,
Sen benim güneşim…
Şu an yanımda olsan da,
Masamdaki içkimi,
Seninle aynı kadehten yudumlasak,
Sarılıp sarmalansak,
Beraber batırsak güneşi seninle,
Sabah olup tekrar doğuncaya kadar güneş,
Sevişsek çılgınca,
Ulaşsak en büyük mutluluklara…
Sabah olurken sarsam çıplak bedenini,
Alsam seni kollarıma,
Gece batan güneşin,
Tekrar yükselişini seyreylesek seninle…
İşte bitanem,
Bizim aşkımız,
Yeni doğan güneşe inat,
Hiç batmadan ruhumuzu aydınlatacak.
Sen hiç sönmeyen güneşim,
Sen benim en güzel denizimsin…

ertan kalay