Ayrılık çanları en güzel senfonisini çalıyor
Davet ediyor acımasız vedalara sevenleri
Ilık esiyor hüznün rüzgarı dağınık saçlarımda
Boş bakan gözler ufuklarda kayboluyor
Demir alma vakti çoktan geçmiş
Gecikmiş bir gidiştir farklı yüreklere
Zamanı çoktan gelmiştir
Masum suretlerde yalanı görmenin
Sahte aşk oyunlarının perdesini kapatmanın
Bükülse de boyunlar aksa da yaşlar
Tükenmese de dillerde yalan yeminler
Kanatsa da hazırlıksız ayrılıklar
Silinse de gülümsemeler dudak kıvrımlarından
Kanmaz artık bu yaralı yürek
Yüzünü çoktan yitirmiş yalan aşka
Mutluluk seni bulsun gezdiğin tüm limanlarda
Benim koyuma atamazsın artık demir
Dokunamazdın parmak uçların ile
Senin için akan gözyaşlarıma
Bensiz zamanlarda anmadıysan adımı
Bundan sonra unut anmasın dilin
Varsın olmasın yürekte sevdan
Kanasın sensiz rıhtımlarda ruhum
Kader sanada öğretsin sevmeyi sevilmeyi
Değersizlikler içindeki değeri anlamayı
Bulutlu bir günde başladığım bir romandın
Yapraklarını sevda rüzgarının savurduğu
Ve bu gün son sayfasını okuyorum
Senli bir serüveni kapatıp sessizce gidiyorum