BEN YOKKEN
Sen hiç müzik dinledin mi karanlıkta?
Kısık sesiyle çalan bir köşede Rakı masasında dostluk ettin mi radyoya? Başın düştü mü uykudan Mezelerini kasvete kurban etmiş masaya? Dalarkan uykuya düşündün mü? Hoyratlıkların bir bugün değil her gündü. Bu geceyi geçirdiğin oda bir ayrılık sahnesi, Bil ki bana daha huzurlu şehrin her parkı, bahçesi... Ağır ağır...Nazlı ağardı gün... Tüm gece karanlıkta müzik dinledim dün. Dalamadım uykuya, nöbetteydim. Senle dolu düşünceleri bir bir derledim. Hüzn-ü udu duydum, keman namelerini seçtim, Bir yandan da ayrılğı mırıldandım. Bilmiyorum çınladı mı kulağında... Iskaladım gençliği hayat kumarında. Yanına gelip sormak geldi içimden: Sen hiç beni düşündün mü Ben yokken?... |