2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1677
Okunma
Bir bulut, yüklenmiş hüzn-ü ilhamlarını,
Yağdırır göz yaşlarına arkadaş.
Çocukluğun geçtiği şehirdir,
Şimdi tam "hey gidi" vaktidir.
Koşulur mu hiç ayrılığa pürtelaş?
Bir gemi, direyemiyor yelkenlerini,
Kes at uzuvlarını da başlasın keşmekeş.
Bu sessiz yurt kış uykusu inidir,
Hem de tam "keşke"lerin vaktidir.
Tebessüm takınarak geri gelmez inanç!
Bir nehir, değiştirmiş yatağını,
Eriterek tecrübelerle ömrün sırlı varağını,
Bu manzara yalnızlık mahşerindendir;
Sözlerin geçemediği sırat köprüsünden!
Tevekkeli, sesim hiç duyulmayacağından,
Şimdi tam göçüp gitme vaktidir...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz