Su Rengi Ayrılık
Gittin artık
yoktun... nafile bundan sonrası gazete küpürlerinde otuz kupona hayalini biriktirmek geçtiğin her sokak köşesini ayrıntına ezberlemek nafile. şimdilerde,takvim yapraklarında yeni bir sayfa arıyorum kendime midye kabuklarına sarılı yaralı bir sayfa eski filmlerden kalma siyah beyaz yara elit insanlar yüzeyselliğinde yine dokunaksız sıkıntılarının oysa ki sabaha karşı yalnızlıklara alışığım ben su rengi ayrılıklara. hipokrat yemini etseler de ardımızdan hayata döndürmek için bu yaraları kapanmayacak bir yara bu su renginde. sonra ışıklarını yakacaklar oyuna getirilen kukla bir ömrün ilk ışıklarını yarıda kalmış ihtimal bir uzaklığın peşinden koşar gibi düşerek sonra en kalabalık tarafına aşk dediklerimizin düşerek bir sigara külünden giderek susarak Sinan Göztaş |
yüreğinize sağlık
anamaya tarafından 9/6/2007 11:53:03 AM zamanında düzenlenmiştir.