yarım gitmelerben bu kaldırımlardan yürüyüp gidebilirim sevgili sen kalabilir misin çatılarla bir başına şehirlerin izbe göğüslerinden sesleniyorum sana kimselerin ardında/ kalmadan/ gitmeleri bildim dahası kimse gitmesin ben gideyim yaşamayı bilemedim sevgili ölmeyi hiç hiç(i) tadamadım eşiklerde kaldım harflerin ince kıvrımlarından patlar yanardağlar helak olur evreni düşüncenin her ağaç dalında bir dilek uçuşur düşer rüzgarın koptuğu yere sevgili kaldırım taşlarından zerrelerimi süpürür hakikat ben gitmeye tutsak gözlerinden tutunarak .............................. |
Sevgili ustam; çok güzeldi, büyük keyif aldım, emeğinize, yüreğinize sağlık, tebrikler...
Sevgi, saygı ve selamlarımla, hoşça kalın…