Gördüm elbet Dante gibi
Cehennemin kapısından bana acıyarak bakan halimi.

Otuz beş yaş demişti şair
Benim ölüm şimdi kaç yaşındaki.

/Annesi henüz ölmemiş bir çocuğun isyanı gırtlağımdaki
Oysa
Babası ölünce anlar bir adam dağların devrildiğini/


Sokak lambasının aksine yansıyor
Aynadaki gözlerim
Ki dilimdeki yarım küfrü sakınıyorum sizden
Yoksa…
(sustum)

/Oysaki annesi henüz ölmüş bir çocuğun gözyaşları bendeki/

Saat kaç?

İmla kurallarına

Sığdırılmış gitmelerden ibaret işte tüm bildiklerim.

Sokak lambasının sanrısına yansıyor
Hayallerimin peşi sıra dağılan duman
Cebimde henüz harcanmamış birkaç hayal
Bir sıra elveda diziliyor gırtlağıma

Sesimden
Çıkarıp atıyorum aşk lafzını

Bakarken uzaktan dağların ve duaların kapladığı ufka
Bağır çağır inkârım…


Ve işte böyle dedi! El sallarken uzaktan çocukluğum…