İmkansız Aşk
Gidiyordum
Sen uzuyordun gözlerimde... Bilinmezliklere doğru Sen bazen çarpı oluyordun Bense artı... Toplamda karışıklığımız eşit olmuyordu Çoğu eksilen biz oluyorduk... Ve bir şafak söküğünde Turuncu ben oluyordum Sen yer grisi toprak... Baharlarıma sebep olan dar geçitlerin Sisli, puslu fırtınasıydın Ben okşanası yaban çiçeği… Bazen bir annenin acı ağıdında Göğsünden yankılanırdım Sancılanırdım, Bazen de koyu hayallerimden Bir güneş batımında ben mavi oluyordum Sen düş kırığı sebebim… İm –kan-siz… Alameti oluyordun kan basıncımı zorlayan …sizliğin. Sonra ansızın unutulduk birbirimizden Her resim arkasında kalan sözler gibi… Rüzgarlar kırarken dallarımızı Dağıldık kum tanesince Ve adına “imkânsız” aşk dedik. İm-kan-siz İMKANSIZ/2011-H.R |
Duygu yüklü dizeler beğenerek okudum..
Tebrikler...