Genelde şiirlerde kardelen geçtimi anlatılan bir bayan oluyor ama benim bu şiirimde anlatmaya çalıştığım bir bayan değil bu şiirim çok sevdiğim bir dostumun iç dünyasıdır :(

Bir fahişenin bedeninde müebbet mahkumu
Zemzemle yıkanmış saf bir ruh
Ellerine dokunmadan kirletilmiş bedeni
Gözbebekleri henüz öpüşmeyi bilmezken
Dudakları parçalanmış aç kurtlar tarafından
Bakireliğinin zirvesine ulaşmadan
Gelincikler serpilmiş beyaz çarşafına
Anlına kondurulmadan saf bir buse
Zakkumun zehri şarap olmuş dudağına
Henüz oyuncaklarına doyamamışken
Kirletilmiş hayalleri soysuzlar tarafından
Gözlerinden süzülen her damla
Lav gibi akardı yüreğine dağlarcasına
Bilmemişti değerini hiçbir zaman
Ne anası ne babası nede yar dediği yüreksiz
Oysa vardı bin bir hayali onunda
Düş katillerince katledilmeden önce
Çalınmıştı çocukluğu gençliği
Yaşlanmıştı saçlarına karlar düşmeden
Dinmedi gözlerinden akan hüzünler
Horlanmak değildi kaderi bilirdi
Ama yazılmıştı alnına onca kara bir yazı
Her geçen gün bükülürdü boynu
Ruhuna gizlediği kardeleni
Silmeliydi karanlık bir geçmişi
Belkide nefretle tanığı bir hayat
Onada öğretecekti tekrar gülümsemyi
Tüm olumsuzluklara inat …