GÜNEŞE ES
gönül
tek dişiyle de olsa eritir seni gözlerime suretinden yansımaz ışık ayna mı buğulu ben mi sarhoşum ağzımda tuz tadı adın içimde titrek bir yağmur sesi ne kadar uzakta da olsa tütsünün kokusunu alır peşin sıra gelen sabah rüzgarı turnaların izinde uçarım yücelerde karlara batıp çıkan güneşe aşk zamanın coşkun atı bir bayram giysisi 13 haziran 2011 / Ankara |
değirmeninde döğer
gözün karanlığına
buğusuna da yığar
ağzımın tadınadır
gönlü muradınadır
sevginin yadınadır
göz bulutunda sağar
yakıncıcık dibinde
sandığı yan cebinde
seherden geldiğinde
hücrelerinde sığar
gönül kuşumla uça
kurşunlanırsa kaça
gidişin sanır maça
yağmurlarında yağar
ozan efem dondurur
isterse gül kondurur
kıymığına yondurur
delim yelinde ağar
sağlıcakla