‘’gel!’’ me !Ve şimdi utanmadan gidiyorsun öyle mi Henüz daha çökmeden yüreğimin aşk demi Sensiz de yürür elbet bu ’hayat’ denen gemi … Bil ki artık gözümde sükût-u hayâldesin … Artık ne al gönlümü ne de gönlün ‘’gel!’’ desin İçine sinecek mi sinemdeki veryansın Sen ki vahdetimizi ‘’mucize!’’ye sayansın Yık bütün köprüleri, gemileri ver yansın … Varlığın bir meltemdi, şimdi esen yeldesin … Ne denizlerime ağ, ne rüzgârlar ‘’gel!’’ desin Uzandığım menzilden fersah fersah uzaksın Bir oluk açmadın ki gönlüm gönlüne aksın Çarpıştır bulutları asuman öfke çaksın … Kurak yalnızlığıma mayi bir bedeldesin … Ağdır sağanakları göz seline ‘’gel!’’ desin Gel gör ki sensizlikte depreşti yine sızım Kızılırmak kadar sığ, Nemrut kadar ıssızım Vay benim ömür törpüm ansızım zamansızım … Sen cihandan uzakta, sûr’umdan evveldesin … Bırak da mahşer günü ruhun bana ‘’gel!’’ desin Çekme ellerini yâr yaram üstüne bastır Bu iniltiler bana sensizliğimden yastır Boynum kıldan da ince darağacına astır … Aşkla nefret arası bir garip cebeldesin … İnfazın kalemini kırdırmadan ‘’gel!’’ desin Bir yudum mutluluğu reva görmedin bana Yâd ellere tav oldun zem içtin kana kana Tek bir umut kalmadı şimdi vuslattan yana … Miadını doldurdun dönüşsüz eceldesin … Koyverme yalanları şu gedaya ‘’gel!’’ desin Ve… *** Z/amansız ölüşler serp mâbedime Senden önce kopsun kıyametlerim Ezelimi ç/aldın, göm ebedime Fecrime ecrolsun hıyanetlerim *** 11haziranikibin11 |