AHMAK ISLATAN// Aşk bir ahmak ıslatan yağmurudur Her zaman 1 ahmak ve 1 ıslatan vardır // Bazen ruhumun labirentinden sıyrılır çıkarım da ‘’Yüreğimin köşesi’’ne takılır ayaklarım Buraya kadar ! Her kalp kendi ritmince atar Sonra sorgula dur işte ! Çavlanların kaya delen vurgunuyla bir midir Suların usul usul süzülüşü ? Sence Nehirler çoğalır mı denize her dökülüşte ? Ne gam ! Banane senin bitmek bilmeyen bitmelerinden be adam ! Nerede yeşermek istiyorsan oraya taşı bulutlarını Şimdi topla pılını pırtını Bak alaca kargalar seher vakti bekleyişte Zifiri koyuluğun mahcup etsin güneşi Yağmur rahmettir ama Bazen de hıçkırıktır her bir damlanın eşi Çekil gönlümden ! Önümü göremiyorum yalnız bırakmayan yokluğundan Terk etmiyor bir türlü terk edişlerin Ah yaram ! Kabuk bağlama aman ! Sızım sızım sızlasın ıssızlığımın can sızıntıları Giderayak benden önce yok olacak Yüreğimin senden artan son kırıntıları Kuşlara da kalmayacak ! // ‘’En Son Yürekler Ölür’’, beden savar sırasını Nehir denize dökülür, yağmur tutarmış yasını // Temmuz’12 |
saygılarımla.